ေစတနာရွင္ Blog သို႔လာေရာက္လည္ပတ္သူအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာ၍ လိုရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစ...။ အႀကံေပးလိုလွ်င္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းလိုလွ်င္ျဖစ္ျဖစ္ saytanarshin48@gmail.com ၊ Phone 0931126095 သို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ပါတယ္...။

ဘာသာေရး

ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္း

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ အတြက္ သိသင္႔သိထုိက္တဲ႔ ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္း
Monday, March 25, 2013

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ -၆၂၄-ဘီစီတြင္ (ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိ လျပည့္၊ၾကာသာပေတးေန႔တြင္) မယ္ေတာ္မာယာ၀မ္းၾကာတုိက္တြင္ 
သေႏၶယူပါသည္။ဘုရားေလာင္းသည္ -၆၂၃-ဘီစီ၊ (ျမန္မာလလုိ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔)တြင္ နီေပါႏုိင္ငံ၊ လုမၺိနီဥယ်ာဥ္၌ မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ီ၊ခမည္းေတာ္သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးတုိ႔မွ ေမြးဖြားခဲ႔ပါသည္။

ဘုရားေလာင္း နာမည္မွာသိဒၶတၳျဖစ္ပါသည္။(၁၆-ႏွစ္မွ ၂၉)ႏွစ္အထိ နန္းစည္းစိမ္းကုိ ခံစားပါသည္။)

ဘီစီ-၅၉၄-(ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္၊ တနလၤာေန႔)တြင္ အိမ္ရာတည္ေထာင္လူ႔ေဘာင္ခြါကာ ေတာထြက္ေတာ္မူပါသည္။ (သက္ေတာ္ ၂၉-ႏွစ္ အရြယ္ ျဖစ္ပါသည္။)

၂၉-ႏွစ္မွ ၃၅-ႏွစ္အထိ ဒုကၠရစရိယာ-ပင္ပန္းေသာအက်င္႔ က်င္႔ခဲ႔ရပါသည္။)

ဘီစီ-၅၈၈-(ျမန္မာလလုိ-ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔)တြင္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကုိရရွိေတာ္မူပါသည္။

(သက္ေတာ္ ၃၅-ႏွစ္ အရြယ္ျဖစ္ပါသည္။)၄င္းဘီစီ-၅၈၈-(ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္ စေနေန႔)တြင္ ပထမဆုံးေသာဓမၼစၾကာသုတ္ေတာ္ကုိ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕အနီး မိဂဒါ၀ုန္ ေတာမွာ ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဗုဒၶဂယာႏွင္႔ မိဂဒါ၀ုန္ေတာသည္ -၁၈-ယူဇနာ/ မုိင္အားျဖင္႔
-၁၄၄-မုိင္ ေ၀းပါသည္။

ဓမၼစၾကာတရားပြဲမွာ လူသားအေနနဲ႔ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးသာ ပါ၀င္ပါသည္။

၄င္းတရားပြဲမွာ အရွင္ေကာ႑ညသည္အ႐ုဏ္မတတ္မီ ေသာတာပန္
တည္ပါသည္။

ေနာက္ဆက္လက္ၿပီး ဘုရားရွင္က-အနတၱလကၡဏသုတ္ကုိ ေဟာေသာအခါ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းေတာ္ငါးဦးစလုံး ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္မူၾကပါသည္။

ဘီစီ-၅၈၈-တြင္ ဘုရားရွင္သည္ ပထမဆုံးသာသနာျပဳခရီးစဥ္ကုိ စတင္ လုပ္ခဲ႔ပါသည္။

ဘီစီ-၅၄၃-(ျမန္မာလလုိ-ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႔)တြင္ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္(၈၀)၊၀ါေတာ္ (၄၅)တြင္ ကုသိနာ႐ုံ၊ အင္ၾကင္းေတာ၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူပါသည္။

ကဆုန္လဆုပ္(၅)ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ အေလာင္းေတာ္ကုိ မီးပူေဇာ္ပါသည္။

ပထမသဂၤါယနာ-

ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္(၃၅-မွ-၈၀)အတြင္း၊၀ါေတာ္အေနအားျဖင္႔ (၄၅)၀ါအတြင္းေဟာၾကားခဲ႔ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း စီးစဥ္ဖုိ႔ရန္ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး တစ္လအၾကာ--ဘီစီ-၅၄၃-မွာ ပထမဆုံး သဂၤါယနာကုိ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕၊ သတၱပဏၰိလႈိဏ္ဂူ၌ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ စုေပါင္းရြတ္ဆုိျခင္းဟူေသာ သဂၤါယနာတင္ၾကပါသည္။

ပထမသဂၤါယတင္ပြဲမွာ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္သည္ အရွင္မဟာကႆပျဖစ္၍ အရွင္ဥပါလိမေထရ္က၀ိနည္းအရာတာ၀န္ယူ၍၊ အရွင္အာနႏၵာက သုတၱန္အရာတာ၀န္ယူပါသည္၊

အဖြဲ႔၀င္သံဃာေတာ္ (၅၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ ၀ါေခါင္လဆုပ္ (၅)က စတင္က်င္းပကာ(၇)လၾကာပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာေတာ္သည္ အဇာတသတ္မင္း ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ပထမသဂၤါယနာတင္ခ်ိန္က စတင္၍

(အဂၤလိပ္လုိ-B.E) သုန္းကာ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကုိ စတင္ေရတြက္ပါသည္။

“သဂၤါယနာ”ဟူသည္ စုေပါင္းရြတ္ဆုိျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္။

ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္တုိ႔ကုိ အရွင္မဟာကႆပစေသာ
မေထရ္အဆက္ဆက္တုိ႔ ဆက္ကာဆက္ကာ ေဆာင္ယူထိန္းသိမ္းခဲ႔တဲ႔ အစဥ္အလာကုိအစြဲျပဳ၍ “ေထရိက”၊ ေနာက္ မေထရ္အစဥ္အဆက္တုိ႔ ထိန္းသိမ္းခဲ႔ေသာဗုဒၶအယူ၀ါဒအေနအားျဖင္႔ “ေထရ၀ါဒသာသနာ”အျဖစ္ အမည္တြင္ခဲ႔ပါသည္။

ဒုတိယသဂၤါယနာ-

(BC -443/B.E-100) သာသႏွစ္ (၁၀၀)အေရာက္မွာ ေ၀သာလီၿမိဳ႕၊

၀ါဠဳကာ႐ုံေက်ာင္းမွာ ဒုတိယသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ဦးေဆာင္
ဆရာေတာ္သည္အရွင္ယသျဖစ္ပါသည္။ အရွင္သဗၺမိမေထရ္ႏွင္႔ အရွင္ေရ၀တမေထရ္တုိ႔ကအဓိကတာ၀န္ယူကာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ဆုိၾကပါသည္။ အဖြဲ႔၀င္ သံဃာေတာ္(၇၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ (၈)လ ၾကာပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ေပးေသာဒကာသည္ကာလာေသာက
မင္းျဖစ္ပါသည္။

တတိယသဂၤါယနာ-

(BC-249/B.E-300) သာသနာႏွစ္ (၃၀၀)အေရာက္မွာ ပါဋလိပုတ္ၿမိဳ႕ေတာ္၊
အေသာကာ႐ုံေက်ာင္း၌ တတိယသဂၤါယနာ တင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာအရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ျဖစ္၍ 
အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႏွင္႔ ကာက႑၏သားျဖစ္ေသာ
အရွင္ယသမေထရ္တုိ႔က အဓိက တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ပါသည္။

အဖြဲ႔၀င္သံဃာေတာ္အေရအတြက္မွာ (၁၀၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ ဤသံဂၤါယနာတင္ပြဲ၌၀ိနည္းေရးရာမ်ားကုိ အဓိကထားကာ ေဆြးေႏြးျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။

အေထာက္အပံ႔မင္းမွာ အေသာကမင္းႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ဤတတိယသဂၤါယနာသည္ (၉)လၾကာပါသည္။

တတိယသဂၤါယနာတင္ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး (၉)တုိင္း (၉)ဌာနတုိ႔သုိ႔
အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ႏွင္႔ အေသာကမင္းႀကီးတုိ႔ တာ၀န္ယူကာ သာသနာျပဳေစလႊတ္ေတာ္မူပါသည္။

(၉)တုိင္း (၉)ဌာနႏွင္႔ သာသနာျပဳမေထရ္မ်ား-

၁။ ကသၼီရႏွင္႔ဂႏၶာရအရပ္=အရွင္မဇၥ်ႏၱိကမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၂။ မဟႎသကအရပ္=အရွင္မဟာေဒ၀မေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၃။ ၀န၀ါသိအရပ္= အရွင္ရကၡိတမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၄။ အပရႏၱအရပ္=အရွင္ေယာနကဓမၼရကၡိတမေ

ထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၅။ မဟာရ႒အရပ္= အရွင္မဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၆။ ေယာနကအရပ္=အရွင္မဟာရကၡိတမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၇။ ဟိမ၀ႏၱာအရပ္= အရွင္မဇၥ်ိမမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၈။ သု၀ဏၰဘူမိအရပ္= အရွင္ေသာဏမေထရ္ႏွင္႔ အရွင္ဥတၱရမေထရ္တုိ႔ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၉။ တမၺပဏၰိ (သီဟုိဠ္)အရပ္=အရွင္မဟိႏၵမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

စတုတၳသဂၤါယနာ-

(B.C 94/ B.E 450) သာသနာေတာ္သကၠရဇ္ (၄၅၀)-အေရာက္တြင္ သီဟုိဠ္၊ မလယဇနပုဒ္၊အာေလာကလႈိဏ္တြင္ စတုတၳသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ 

ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ

မဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ျဖစ္၍ အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္သည္ (၅၀၀) ျဖစ္ပါသည္။

-၁-ႏွစ္အခ်ိန္ယူကာ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ့ေပးေသာဒကာသည္၀ဋၬဂါမဏိမင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤစတုတၳသဂၤါယနာတြင္ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ေပရြက္တြင္
အကၡရာေရးျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ႏုိင္ငံမ်ားႏွင္႔ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပုံ-

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ျမန္မာႏုိင္ငံ-

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ 3rd Century A.D-တြင္ ဗုဒၶသာသနာ စတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ-

တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွာ 1st Century A.D-တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ-

ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံမွာ A.D 189-တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။ တ႐ုတ္မွတဆင္႔ေရာက္ရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ကုိရီးယားႏုိင္ငံ-

ကုိရီးယားႏုိင္ငံမွာ A.D 372-ႏွစ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုုဒၶဘာသာႏွင္႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ-

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသုိ႔ A.D ၅၅၂၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္ -၁၀၉၅-တြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ကေမၻာဒီယားႏုိင္ငံ-

ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၅-ရာစုတြင္႔ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ထုိင္းႏုိင္ငံ-

ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၆-ရာစု၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္ -၁၃၀၀-တြင္

ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ-

အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၆-ရာစုတြင္ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ တိဗက္ႏုိင္ငံ-

တိဗက္ႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၇-ရာစုတြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ႐ုရွားႏုိင္ငံ-

႐ုရွားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၁၇-ရာစုတြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင္႔ ဗုဒၶသာသနာ-

အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ A.D -၆-ရာစုေလာက္ကစၿပီး ဗုဒၶသာသနာ တေျဖးေျဖး

ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔ပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ပုဂံဗုဒၶသာသနာ-

ျမန္မာႏုိင္ငံ ပုဂံသုိ႔ A.D -၁၁-ရာစုေလာက္တြင္ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပါသည္။

အရွင္အရဟံႏွင္႔ အေနာရထာမင္းႀကီးတုိ႔ ဦးစီးကာ ျမန္မာျပည္ဗုဒၶသာသနာ

ပုိမုိစည္ပင္ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ပဥၥမသဂၤါယနာ-

A.D -၁၈၇၁/ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္ -၂၄၁၅-ခု/ ျမန္မာသကၠရစ္ -၁၂၃၂-ခုႏွစ္၊တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ မႏၱေလးေတာင္ေျခတြင္
ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ မႏၱေလး၊
ဒကၡိဏာရာမေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ အရွင္ဇာဂရာဘိ၀ံသမေထရ္ျဖစ္၍၊
အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္မွာ ၂၄၀၀-ျဖစ္ပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာမွာမင္းတုန္းမင္းႀကီး ျဖစ္ပါသည္။

ဤ ပဥၥမသဂၤါယနာတြင္ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ေက်ာက္ထက္
အကၡရာတင္ျခင္းျဖင္႔သဂၤါယနာ တင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ေက်ာက္ခ်ပ္ေရ-၇၂၉-ခ်ပ္ရွိပါသည္။

ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ရာ၌ ၾကာခ်ိန္မွာ (၇)ႏွစ္၊ (၆)လႏွင္႔ (၁၄) ရက္ၾကာပါသည္။

ဗုဒၶသာသနာေတာ္အလံႏွင္႔ သမုိင္း-

A.D -၁၈၈၀-ခုႏွစ္တြင္ ဗုဒၶသာသနာ႔အလံကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား စစ္ဗုိလ္ႀကီး-Henry Steel Olcott-က စတင္ တီထြင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၌ ပထမဆုံးေသာ ဗုဒၶသာသနာ႔အဖြဲ႔အစည္း-

A.D -၁၈၈၁-ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္-ပါဠိက်မ္းစာအဖြဲ႔အစည္း-ဆုိၿပီး
ပထမဆုံးေသာ ပိဋကတ္အဖြဲ႔အစည္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္ စတင္ေပၚေပါက္ ခဲ႔ပါသည္။

တည္ေထာင္သူမွာ -T.W. Rhys Davids- ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ မူရင္း
ခရစ္စ္ယာန္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း-

A.D -၁၈၉၁-ခုႏွစ္တြင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွ

အနာဂါရိကဓမၼပါလသူေတာင္စင္ႀကီးဦးေဆာင္ကာ အိႏိၵယႏုိင္ငံ၊ ဗုဒၶဂယာမွာ
မဟာေဗာဓိအဖြဲ႔အစည္းဆုိၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ျပန္လည္တည္ေထာင္ပါသည္။

A.D -၁၉၅၆-ခုတြင္ အိႏိၵယႏုိင္ငံသား Dr. B.R Ambedkar-ဦးေဆာင္ၿပီး

အိႏိၵယႏုိင္ငံတြင္ ဗုဒၶသာသနာပုိမုိ ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါသည္။

၁၉၅၆-ခု၊ ေအာက္တုိဘာ -၁၄-ရက္တြင္ အိႏိၵယႏုိင္ငံသား (၁)သန္းခန္႔

ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းၾကပါသည္။

ဆ႒သဂၤါယနာ-

A.D ၁၉၅၄-၅၆/ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၄၉၈-ခု၊ ျမန္မာသကၠရဇ္ ၁၃၁၆-ခု၊
ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ကမၻာေအး၊
မဟာပါသာဏ လႈိဏ္ဂူ၌ ဆ႒သဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ အရွင္ေရ၀တမေထရ္ျဖစ္၍၊ အဓိကတာ၀န္ယူရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေသာမေထရ္မ်ားမွာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႏွင္႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။

အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္မွာ ေထရ၀ါဒ (၅)ႏုိင္ငံ (သီရိလကၤလာ၊ ျမန္မာ၊ထုိင္း၊ ေလာ၊ ကေမၻာဒီယား)တုိ႔မွ (၂၅၀၀)ေသာ မေထရ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ အျခားေသာႏုိင္ငံ (၂၄)ႏုိင္ငံတုိ႔မွလည္း အကူအညီမ်ား ေပးၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာမွာ
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုႏွင္႔ ျမန္မာျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဤဆ႒သဂၤါယနာတင္ပြဲမွာ ပါဠိေတာ္တင္မက အ႒ကထာ၊ ဋီကာမ်ားကုိပါျပန္လည္ စစ္ေဆးဆုံးျဖတ္ျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင္႔ ၀ိပႆနာ-

A.D -၁၉၆၅၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္ -၂၅၁၂-ခုႏွစ္တြင္
ဆရာႀကီးဦးဂုိအင္ကာဦးေဆာင္ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာ ၀ိပႆနာတရားျပန္လည္ အျမစ္တြယ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ပါသည္။

Credit To : ျမန္မာနိုင္ငံမွဘုရားမ်ား သမိုင္း

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ အတြက္ သိသင္႔သိထုိက္တဲ႔ ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္း


ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ -၆၂၄-ဘီစီတြင္ (ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိ လျပည့္၊ၾကာသာပေတးေန႔တြင္) မယ္ေတာ္မာယာ၀မ္းၾကာတုိက္တြင္
သေႏၶယူပါသည္။ဘုရားေလာင္းသည္ -၆၂၃-ဘီစီ၊ (ျမန္မာလလုိ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔)တြင္ နီေပါႏုိင္ငံ၊ လုမၺိနီဥယ်ာဥ္၌ မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ီ၊ခမည္းေတာ္သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးတုိ႔မွ ေမြးဖြားခဲ႔ပါသည္။

ဘုရားေလာင္း နာမည္မွာသိဒၶတၳျဖစ္ပါသည္။(၁၆-ႏွစ္မွ ၂၉)ႏွစ္အထိ နန္းစည္းစိမ္းကုိ ခံစားပါသည္။)

ဘီစီ-၅၉၄-(ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္၊ တနလၤာေန႔)တြင္

အိမ္ရာတည္ေထာင္လူ႔ေဘာင္ခြါကာ ေတာထြက္ေတာ္မူပါသည္။ (သက္ေတာ္ ၂၉-ႏွစ္ အရြယ္ ျဖစ္ပါသည္။)

၂၉-ႏွစ္မွ ၃၅-ႏွစ္အထိ ဒုကၠရစရိယာ-ပင္ပန္းေသာအက်င္႔ က်င္႔ခဲ႔ရပါသည္။)

ဘီစီ-၅၈၈-(ျမန္မာလလုိ-ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔)တြင္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကုိရရွိေတာ္မူပါသည္။

(သက္ေတာ္ ၃၅-ႏွစ္ အရြယ္ျဖစ္ပါသည္။)၄င္းဘီစီ-၅၈၈-(ျမန္မာလလုိ-၀ါဆုိလျပည့္ စေနေန႔)တြင္ ပထမဆုံးေသာဓမၼစၾကာသုတ္ေတာ္ကုိ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕အနီး မိဂဒါ၀ုန္ ေတာမွာ ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဗုဒၶဂယာႏွင္႔ မိဂဒါ၀ုန္ေတာသည္ -၁၈-ယူဇနာ/ မုိင္အားျဖင္႔
-၁၄၄-မုိင္ ေ၀းပါသည္။

ဓမၼစၾကာတရားပြဲမွာ လူသားအေနနဲ႔ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးသာ ပါ၀င္ပါသည္။

၄င္းတရားပြဲမွာ အရွင္ေကာ႑ညသည္အ႐ုဏ္မတတ္မီ ေသာတာပန္
တည္ပါသည္။

ေနာက္ဆက္လက္ၿပီး ဘုရားရွင္က-အနတၱလကၡဏသုတ္ကုိ ေဟာေသာအခါ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းေတာ္ငါးဦးစလုံး ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္မူၾကပါသည္။

ဘီစီ-၅၈၈-တြင္ ဘုရားရွင္သည္ ပထမဆုံးသာသနာျပဳခရီးစဥ္ကုိ စတင္ လုပ္ခဲ႔ပါသည္။

ဘီစီ-၅၄၃-(ျမန္မာလလုိ-ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႔)တြင္ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္(၈၀)၊၀ါေတာ္ (၄၅)တြင္ ကုသိနာ႐ုံ၊ အင္ၾကင္းေတာ၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူပါသည္။

ကဆုန္လဆုပ္(၅)ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ အေလာင္းေတာ္ကုိ မီးပူေဇာ္ပါသည္။

ပထမသဂၤါယနာ-

ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္(၃၅-မွ-၈၀)အတြင္း၊၀ါေတာ္အေနအားျဖင္႔ (၄၅)၀ါအတြင္းေဟာၾကားခဲ႔ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း စီးစဥ္ဖုိ႔ရန္ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး တစ္လအၾကာ--ဘီစီ-၅၄၃-မွာ ပထမဆုံး သဂၤါယနာကုိ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕၊ သတၱပဏၰိလႈိဏ္ဂူ၌ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ စုေပါင္းရြတ္ဆုိျခင္းဟူေသာ သဂၤါယနာတင္ၾကပါသည္။

ပထမသဂၤါယတင္ပြဲမွာ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္သည္ အရွင္မဟာကႆပျဖစ္၍ အရွင္ဥပါလိမေထရ္က၀ိနည္းအရာတာ၀န္ယူ၍၊ အရွင္အာနႏၵာက သုတၱန္အရာတာ၀န္ယူပါသည္၊

အဖြဲ႔၀င္သံဃာေတာ္ (၅၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ ၀ါေခါင္လဆုပ္ (၅)က စတင္က်င္းပကာ(၇)လၾကာပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာေတာ္သည္ အဇာတသတ္မင္း ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ပထမသဂၤါယနာတင္ခ်ိန္က စတင္၍

(အဂၤလိပ္လုိ-B.E) သုန္းကာ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကုိ စတင္ေရတြက္ပါသည္။

“သဂၤါယနာ”ဟူသည္ စုေပါင္းရြတ္ဆုိျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္။

ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္တုိ႔ကုိ အရွင္မဟာကႆပစေသာ
မေထရ္အဆက္ဆက္တုိ႔ ဆက္ကာဆက္ကာ ေဆာင္ယူထိန္းသိမ္းခဲ႔တဲ႔ အစဥ္အလာကုိအစြဲျပဳ၍ “ေထရိက”၊ ေနာက္ မေထရ္အစဥ္အဆက္တုိ႔ ထိန္းသိမ္းခဲ႔ေသာဗုဒၶအယူ၀ါဒအေနအားျဖင္႔ “ေထရ၀ါဒသာသနာ”အျဖစ္ အမည္တြင္ခဲ႔ပါသည္။

ဒုတိယသဂၤါယနာ-

(BC -443/B.E-100) သာသႏွစ္ (၁၀၀)အေရာက္မွာ ေ၀သာလီၿမိဳ႕၊

၀ါဠဳကာ႐ုံေက်ာင္းမွာ ဒုတိယသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ဦးေဆာင္
ဆရာေတာ္သည္အရွင္ယသျဖစ္ပါသည္။ အရွင္သဗၺမိမေထရ္ႏွင္႔ အရွင္ေရ၀တမေထရ္တုိ႔ကအဓိကတာ၀န္ယူကာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ဆုိၾကပါသည္။ အဖြဲ႔၀င္ သံဃာေတာ္(၇၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ (၈)လ ၾကာပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ေပးေသာဒကာသည္ကာလာေသာက
မင္းျဖစ္ပါသည္။

တတိယသဂၤါယနာ-

(BC-249/B.E-300) သာသနာႏွစ္ (၃၀၀)အေရာက္မွာ ပါဋလိပုတ္ၿမိဳ႕ေတာ္၊
အေသာကာ႐ုံေက်ာင္း၌ တတိယသဂၤါယနာ တင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာအရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ျဖစ္၍
အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႏွင္႔ ကာက႑၏သားျဖစ္ေသာ
အရွင္ယသမေထရ္တုိ႔က အဓိက တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ပါသည္။

အဖြဲ႔၀င္သံဃာေတာ္အေရအတြက္မွာ (၁၀၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ ဤသံဂၤါယနာတင္ပြဲ၌၀ိနည္းေရးရာမ်ားကုိ အဓိကထားကာ ေဆြးေႏြးျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။

အေထာက္အပံ႔မင္းမွာ အေသာကမင္းႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ဤတတိယသဂၤါယနာသည္ (၉)လၾကာပါသည္။

တတိယသဂၤါယနာတင္ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး (၉)တုိင္း (၉)ဌာနတုိ႔သုိ႔
အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ႏွင္႔ အေသာကမင္းႀကီးတုိ႔ တာ၀န္ယူကာ သာသနာျပဳေစလႊတ္ေတာ္မူပါသည္။

(၉)တုိင္း (၉)ဌာနႏွင္႔ သာသနာျပဳမေထရ္မ်ား-

၁။ ကသၼီရႏွင္႔ဂႏၶာရအရပ္=အရွင္မဇၥ်ႏၱိကမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၂။ မဟႎသကအရပ္=အရွင္မဟာေဒ၀မေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၃။ ၀န၀ါသိအရပ္= အရွင္ရကၡိတမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၄။ အပရႏၱအရပ္=အရွင္ေယာနကဓမၼရကၡိတမေ

ထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၅။ မဟာရ႒အရပ္= အရွင္မဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၆။ ေယာနကအရပ္=အရွင္မဟာရကၡိတမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၇။ ဟိမ၀ႏၱာအရပ္= အရွင္မဇၥ်ိမမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၈။ သု၀ဏၰဘူမိအရပ္= အရွင္ေသာဏမေထရ္ႏွင္႔ အရွင္ဥတၱရမေထရ္တုိ႔ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

၉။ တမၺပဏၰိ (သီဟုိဠ္)အရပ္=အရွင္မဟိႏၵမေထရ္ ဦးေဆာင္ကာႂကြ။

စတုတၳသဂၤါယနာ-

(B.C 94/ B.E 450) သာသနာေတာ္သကၠရဇ္ (၄၅၀)-အေရာက္တြင္ သီဟုိဠ္၊ မလယဇနပုဒ္၊အာေလာကလႈိဏ္တြင္ စတုတၳသဂၤါယနာတင္ပါသည္။

ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ

မဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ျဖစ္၍ အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္သည္ (၅၀၀) ျဖစ္ပါသည္။

-၁-ႏွစ္အခ်ိန္ယူကာ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ့ေပးေသာဒကာသည္၀ဋၬဂါမဏိမင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤစတုတၳသဂၤါယနာတြင္ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ေပရြက္တြင္
အကၡရာေရးျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ႏုိင္ငံမ်ားႏွင္႔ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပုံ-

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ျမန္မာႏုိင္ငံ-

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ 3rd Century A.D-တြင္ ဗုဒၶသာသနာ စတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ-

တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွာ 1st Century A.D-တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ-

ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံမွာ A.D 189-တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။ တ႐ုတ္မွတဆင္႔ေရာက္ရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ကုိရီးယားႏုိင္ငံ-

ကုိရီးယားႏုိင္ငံမွာ A.D 372-ႏွစ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုုဒၶဘာသာႏွင္႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ-

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသုိ႔ A.D ၅၅၂၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္ -၁၀၉၅-တြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ကေမၻာဒီယားႏုိင္ငံ-

ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၅-ရာစုတြင္႔ ဗုဒၶဘာသာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ထုိင္းႏုိင္ငံ-

ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၆-ရာစု၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္ -၁၃၀၀-တြင္

ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ-

အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၆-ရာစုတြင္ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ တိဗက္ႏုိင္ငံ-

တိဗက္ႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၇-ရာစုတြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ ႐ုရွားႏုိင္ငံ-

႐ုရွားႏုိင္ငံသုိ႔ A.D -၁၇-ရာစုတြင္ ဗုဒၶသာသနာစတင္ေရာက္ရွိပါသည္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင္႔ ဗုဒၶသာသနာ-

အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ A.D -၆-ရာစုေလာက္ကစၿပီး ဗုဒၶသာသနာ တေျဖးေျဖး

ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔ပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ပုဂံဗုဒၶသာသနာ-

ျမန္မာႏုိင္ငံ ပုဂံသုိ႔ A.D -၁၁-ရာစုေလာက္တြင္ ဗုဒၶသာသနာေရာက္ရွိပါသည္။

အရွင္အရဟံႏွင္႔ အေနာရထာမင္းႀကီးတုိ႔ ဦးစီးကာ ျမန္မာျပည္ဗုဒၶသာသနာ

ပုိမုိစည္ပင္ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ပဥၥမသဂၤါယနာ-

A.D -၁၈၇၁/ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္ -၂၄၁၅-ခု/ ျမန္မာသကၠရစ္ -၁၂၃၂-ခုႏွစ္၊တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ မႏၱေလးေတာင္ေျခတြင္
ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ မႏၱေလး၊
ဒကၡိဏာရာမေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ အရွင္ဇာဂရာဘိ၀ံသမေထရ္ျဖစ္၍၊
အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္မွာ ၂၄၀၀-ျဖစ္ပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာမွာမင္းတုန္းမင္းႀကီး ျဖစ္ပါသည္။

ဤ ပဥၥမသဂၤါယနာတြင္ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ေက်ာက္ထက္
အကၡရာတင္ျခင္းျဖင္႔သဂၤါယနာ တင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ေက်ာက္ခ်ပ္ေရ-၇၂၉-ခ်ပ္ရွိပါသည္။

ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ရာ၌ ၾကာခ်ိန္မွာ (၇)ႏွစ္၊ (၆)လႏွင္႔ (၁၄) ရက္ၾကာပါသည္။

ဗုဒၶသာသနာေတာ္အလံႏွင္႔ သမုိင္း-

A.D -၁၈၈၀-ခုႏွစ္တြင္ ဗုဒၶသာသနာ႔အလံကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား စစ္ဗုိလ္ႀကီး-Henry Steel Olcott-က စတင္ တီထြင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၌ ပထမဆုံးေသာ ဗုဒၶသာသနာ႔အဖြဲ႔အစည္း-

A.D -၁၈၈၁-ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္-ပါဠိက်မ္းစာအဖြဲ႔အစည္း-ဆုိၿပီး
ပထမဆုံးေသာ ပိဋကတ္အဖြဲ႔အစည္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္ စတင္ေပၚေပါက္ ခဲ႔ပါသည္။

တည္ေထာင္သူမွာ -T.W. Rhys Davids- ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ မူရင္း
ခရစ္စ္ယာန္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း-

A.D -၁၈၉၁-ခုႏွစ္တြင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွ

အနာဂါရိကဓမၼပါလသူေတာင္စင္ႀကီးဦးေဆာင္ကာ အိႏိၵယႏုိင္ငံ၊ ဗုဒၶဂယာမွာ
မဟာေဗာဓိအဖြဲ႔အစည္းဆုိၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ျပန္လည္တည္ေထာင္ပါသည္။

A.D -၁၉၅၆-ခုတြင္ အိႏိၵယႏုိင္ငံသား Dr. B.R Ambedkar-ဦးေဆာင္ၿပီး

အိႏိၵယႏုိင္ငံတြင္ ဗုဒၶသာသနာပုိမုိ ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါသည္။

၁၉၅၆-ခု၊ ေအာက္တုိဘာ -၁၄-ရက္တြင္ အိႏိၵယႏုိင္ငံသား (၁)သန္းခန္႔

ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းၾကပါသည္။

ဆ႒သဂၤါယနာ-

A.D ၁၉၅၄-၅၆/ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၄၉၈-ခု၊ ျမန္မာသကၠရဇ္ ၁၃၁၆-ခု၊
ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ကမၻာေအး၊
မဟာပါသာဏ လႈိဏ္ဂူ၌ ဆ႒သဂၤါယနာတင္ပါသည္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္မွာ ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ အရွင္ေရ၀တမေထရ္ျဖစ္၍၊ အဓိကတာ၀န္ယူရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေသာမေထရ္မ်ားမွာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႏွင္႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။

အဖြဲ႔၀င္ဆရာေတာ္အေရအတြက္မွာ ေထရ၀ါဒ (၅)ႏုိင္ငံ (သီရိလကၤလာ၊ ျမန္မာ၊ထုိင္း၊ ေလာ၊ ကေမၻာဒီယား)တုိ႔မွ (၂၅၀၀)ေသာ မေထရ္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ အျခားေသာႏုိင္ငံ (၂၄)ႏုိင္ငံတုိ႔မွလည္း အကူအညီမ်ား ေပးၾကပါသည္။ အေထာက္အပံ႔ဒကာမွာ
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုႏွင္႔ ျမန္မာျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဤဆ႒သဂၤါယနာတင္ပြဲမွာ ပါဠိေတာ္တင္မက အ႒ကထာ၊ ဋီကာမ်ားကုိပါျပန္လည္ စစ္ေဆးဆုံးျဖတ္ျခင္းျဖင္႔ သဂၤါယနာတင္ျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင္႔ ၀ိပႆနာ-

A.D -၁၉၆၅၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႏွစ္ -၂၅၁၂-ခုႏွစ္တြင္
ဆရာႀကီးဦးဂုိအင္ကာဦးေဆာင္ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာ ၀ိပႆနာတရားျပန္လည္ အျမစ္တြယ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ပါသည္။

Credit To : ျမန္မာနိုင္ငံမွဘုရားမ်ား သမိုင္း
                Today Myanmar's photo.

 

 

 

 

ဒါနအက်ိဳးမ်ား





 

 

 

 

 

ဒုစ႐ိုက္ ၁၀ ပါး



(ဒု-မေကာင္းေသာ+စရိတ-စ႐ိုက္(အက်င့္)၊ မေကာင္းေသာ ကိုယ္မႈ၊ ႏႈတ္မႈ၊ စိတ္မႈ) ကို "ဒုစ႐ိုက္" ဟုေခၚ၏။
ဒုစ႐ိုက္ ( ၁၀ ) ပါး ႐ွိပါသည္။
     (၁)ကာယဒုစ႐ိုက္(၃)ပါး၊
     (၂)၀ဇီဒုစ႐ိုက္(၄)ပါး၊
     (၃)မေနာဒုစ႐ိုက္(၃)ပါး၊

ကာယဒုစ႐ိုက္(၃)ပါး
၁။ ပါဏာတိပါတ        = သူ႔အသက္သတ္မႈ၊
၂။ အဒိႏၷာဒါန            = သူ႔ဥစၥာခိုးမႈ၊
၃။ ကာေမသု မိစာၦစာရ= သူ႔သားမယား က်ဴးလြန္ ျပစ္မွားမႈ။

၀ဇီဒုစ႐ိုက္(၄)ပါး
၁။ မုသာ၀ါဒ               = မုသားေျပာမႈ(လွည့္စားမႈ)၊
၂။ ပိသုဏ၀ါစာ          = ေခ်ာပစ္ကုန္းတိုက္မႈ၊
၃။ ဖ႐ုသ၀ါစ              = အယုတ္တမာဆဲဆိုမႈ၊
၄။ သမၹပၸလာပ           = ပိန္ဖ်င္းေသာစကားကိုေျပာဆိုမႈ။

မေနာဒုစ႐ိုက္(၃)ပါး
၁။ အဘိဇၥ်ာ              = သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ကို မိမိပိုင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကံစည္မႈ၊
၂။ ဗ်ာပါဒ                = သူတစ္ပါးကို ေသေၾက ပ်က္စီးရန္ ႀကံစည္မႈ၊
၃။ မိစာၦဒိ႒ိ               = ကံႏွင့္ကံ၏အက်ိဳး မရွိဟု အယူမွားမႈ၊

 

 

 

 

 

“သီလျပည့္စံုျခင္း အက်ဳိးငါးပါး”

“သီလျပည့္စံုျခင္း အက်ဳိးငါးပါး”
••••••••••••••••••••••••••••••••

ဥပါသကာတို႔ သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၏ အက်ဳိး 'အာနိသင္' တို႔သည္ ဤငါးပါးတို႔တည္း၊

အဘယ္ငါးပါးတို႔နည္း ဟူမူ-

၁...
ဥပါသကာတို႔ ဤေလာက၌ သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ မေမ့ေလ်ာ့ျခင္းေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာအစုကို ရ၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ေရွ႕ဦးစြာေသာ အက်ဳိးအာနိသင္တည္း။

၂...
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူအား ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာ သတင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ ထြက္၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ႏွစ္ခုေျမာက္ အက်ဳိး အာနိသင္တည္း။

၃...
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ မင္းပရိသတ္ ပုဏၰားပရိသတ္ သူၾကြယ္ပရိသတ္ ရဟန္းပရိသတ္ အလယ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ေသာ္ မေၾကာက္မရြံ႕ မ်က္ႏွာ မညႇိဳးငယ္ဘဲ ခ်ဥ္းကပ္ရ၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းေၾကာင့္ သံုးခုေျမာက္ အက်ဳိးအာနိသင္တည္း။

၄...
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ ေတြေဝျခင္း မရွိဘဲ ေသရ၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ေလးခုေျမာက္ အက်ဳိးအာနိသင္တည္း။

၅...
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ငါးခုေျမာက္ အက်ဳိးအာနိသင္တည္း။ 

(၁၇၃ - ပါဋလိဂါမဝတၴဳ မွ၊ ေဘသဇၨကၡႏၶက၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။)

----------------------*----------------------
- သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ -

_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊
သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍
ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။
လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊… _/|\_
“သီလျပည့္စံုျခင္း အက်ဳိးငါးပါး”
••••••••••••••••••••••••••••••••

ဥပါသကာတို႔ သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၏ အက်ဳိး 'အာနိသင္' တို႔သည္ ဤငါးပါးတို႔တည္း၊

အဘယ္ငါးပါးတို႔နည္း ဟူမူ-


၁...
ဥပါသကာတို႔ ဤေလာက၌ သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ မေမ့ေလ်ာ့ျခင္းေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာအစုကို ရ၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ေရွ႕ဦးစြာေသာ အက်ဳိးအာနိသင္တည္း။

၂...
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူအား ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာ သတင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ ထြက္၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ႏွစ္ခုေျမာက္ အက်ဳိး အာနိသင္တည္း။

၃...
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ မင္းပရိသတ္ ပုဏၰားပရိသတ္ သူၾကြယ္ပရိသတ္ ရဟန္းပရိသတ္ အလယ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ေသာ္ မေၾကာက္မရြံ႕ မ်က္ႏွာ မညႇိဳးငယ္ဘဲ ခ်ဥ္းကပ္ရ၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းေၾကာင့္ သံုးခုေျမာက္ အက်ဳိးအာနိသင္တည္း။

၄...
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ ေတြေဝျခင္း မရွိဘဲ ေသရ၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ေလးခုေျမာက္ အက်ဳိးအာနိသင္တည္း။

၅...
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏၊ ဤကား သီလရွိေသာသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ငါးခုေျမာက္ အက်ဳိးအာနိသင္တည္း။

(၁၇၃ - ပါဋလိဂါမဝတၴဳ မွ၊ ေဘသဇၨကၡႏၶက၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။)

----------------------*----------------------
- သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ -

 

 

 

"ဒါဖတ္ၿပီး မွ ဘုရားဖူး ထြက္ၾကပါ"
*********************** 

ယခုေခတ္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားတြင္ဘုရာ းဖူးထြက္ျခင္းသည္"ေပၚျပဴလာ"တစ္ခု၊"ဆိုရွယ္"တစ္ခုဟုခံယူထားၾက
သည္လားမေျပာတတ္ပါ။"အိႏၵိယဘုရားဖူး,ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ဘုရားဖူး,ပုဂံဘုရားဖူး,မႏၱေလးဘုရားဖူး,အေလာင္း
ေတာ္ကႆပဘုရားဖူး"စသည္ျဖင့္အက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႕မ်ားပင္ရွိ၍ ဘုရားဖူးသြားသူမ်ားလည္းေပါမ်ားလွပါသည္။

ဦးေဆာင္သူမ်ားကညံ့၍ေလာ၊ လူႀကီး မိဘမ်ားကပင္ သတိမမူမိၾကေသာေၾကာင့္ေလာ၊ကာယကံရွင္တို႔ကပင္ စိတ္မ၀င္စားၾကျခင္းေၾကာင့္ေလာ၊အတိအက်မေျပာတတ္ပါ။

ဥပမာ-"အိႏိၵယဘုရားဖူးသြား၏၊ေငြကုန္၏၊ဗဟုသုတရရ၏၊ဗုဒၶပူဇာဒါနကုသိုလ္မ်ားရရွိ၏၊ေဒသႏၱရသုတမ်ားစြာရျခင္းႏွင့္လူမႈေရး၊ဘာသာေရး၊ယဥ္ကေက်းမႈမ်ားတိုးပြားကာအဆင့္ျမင့္လာစရာလည္းရွိပါ၏။သို႔ေသာ္ "ဘုရားဖူးသြားျခင္းအတြက္အက်ိဳးမ်ား၏"ဟုကား မဆိုသာေၾကာင္း ေျပာလုိပါသည္။

စင္စစ္အားျဖင့္ ဘုရားဖူးနည္းကိုသိပါက အက်ိဳးႀကီးစြာရရွိမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားဖူးနည္း မတတ္ပါကအက်ိဳးႀကီးမည္မဟုတ္ပါ။ဘုရားဖူးနည္းတတ္ပါကလည္းတမင္တကာႀကီးဘုရားဖူးသြားသြား၊မသြားသြားအက်ိဳးကားမ်ားၿပီးသားျဖစ္ပါ၏။သို႔ေသာ္ ဘုရားဖူးနည္းကို အေလးအနက္ထားသူကား ရွားလွေပသည္။

"မႏၱေလးၿမိဳ႕၊မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္"ေက်ာင္းတိုက္တြင္စာခ်နာယက၊ ဂႏၳဓူရပရိယတၱိသာသနာ႔တာ၀န္ကိုထမ္
ေဆာင္ျဖစ္ေတာ္မူသည့္"ဘဒၵႏၱဇယဒိသာဘိ၀ံသ"ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဘုရားဖူးနည္းကိုေျပာလိုပါသည္။
(ဆရာေတာ္ႀကီးမွာ"မေကြးတိုင္း၊ဆိပ္ျဖဴၿမိဳ႔နယ္၊ဆူးေလကုန္းေက်းရြာ"တြင္ျမန္မာသကၠရာဇ္(၁၂၉၉)ခုႏွစ္ေမြးဖြား
ေတာ္မူခဲ႔ၿပီး သက္ေတာ္(၆၃)ႏွစ္၀ါေတာ္(၄၄)၀ါအရ (၁၃၆၂)ခုႏွစ္တြင္ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္)

ထို ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ "က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား"သို႔ တစ္ႏွစ္လွ်င္တစ္ႀကိမ္ပံုမွန္ဘုရားဖူးေလ႔ရွိပါသည္။ ပံုမွန္သြား
ျခင္းမွာက်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ျမတ္ထံ"ဘုရားဆုပန္"ထားရင္းအဓိဌာန္ရွိေနေသာေၾကာင့္ အဓိဌာန္ပါရမီကိုျဖည့္ေသာအားျဖင့္ ဘုရားဖူးပံုမွန္ၾကြေတာ္မူပါသည္။

ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အဓိကအားျဖင့္"သီလပါရမီ၊ေနကၡမၼပါရမီ၊ပညာပါရမီ၊၀ီရိယပါရမီ၊သစၥပါရမီ၊အဓိ႒ာနပါရမီ" တို႔ကိုျဖည့္က်င့္သြားခဲ႔သည္ဟုဆင္ျခင္ၾကည္ညိဳရပါသည္။ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ဘြဲ႕ေပါင္းမ်ားစြာ (အဂၢမဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတ၊သ-စ-အ-ဓမၼာစရိယ၊အဂၤုတၱရနိကာယပါဠိပါရဂူ) ရထားခဲ႔ေသာ္လည္းရိုးသားေျဖာင့္မတ္ေသာအေန
အထိုင္ျဖင့္သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ရံုသာၿခိဳးၿခံေရာင့္ရဲစြာတစ္သက္ပတ္လံုးသီတင္းသံုးေနထိုင္ခဲ႔ပါသည္။ မေတာ္ေလာဘ၊မေတာ္ေဒါသတို႔ကိုဆရာေတာ္ႀကီးထံ၌မေတြ႕မျမင္ရေပ။ ကာမဂုဏ္အာရံုတို႔မွလြတ္ေျမာက္ေအာင္တစ္ပါးတည္းတိတ္ဆိတ္စြာေနလ်က္ပရိယတၱိစာေပကိုပို႔ခ်ေပးခဲ႔ပါသည္။

ဆရာေတာ္ႀကီး၏အဓိကစာ၀ါမွာဓမၼာစရိယတန္း၊"သီလကၡႏၶ၀ဂၢအ႒ကထာ"ျဖစ္ပါသည္။
"သီလကၡႏၶ ၀ဂၢ အ႒ကထာ" အစဦးမွာပင္ "ျဗဟၼဇာလသုတ္" ပါရွိေပသည္။မိစာၦဒိ႒ိ ေျခာက္ဆယ္႔ႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ
သီလသံုးပါး စသည္မ်ားကို ဆရာေတာ္ႀကီးစိတ္၀င္စားေတာ္မူဟန္ရွိပါသည္။

အဓိကေျပာလိုသည့္အခ်က္မွာ ဆရာေတာ္ႀကီးအဓိ႒ာန္ပါရမီအရ ဘုရားဖူးၾကြျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

ဘုရားဖူးၾကြေသာအခါတိုင္းပင္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏စိတ္အစဥ္ထဲတြင္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားထင္
ရွားေနမည္ဟုသိရပါသည္။အဘယ္႔ေၾကာင့္နည္းဟူမူထို"သီလကၡႏၶ၀ဂၢအ႒ကထာ"ကိုပင္ႏွစ္ေပါင္း(၃၀)ေက်ာ္
အထိ အေခါက္ေပါင္းမ်ားစြာပို႔ခ်သင္ျပေပးခဲ႔ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

ဆရာေတာ္ႀကီးသည္"သီလကၡန္"လာ"သုတၱန္ေဒသနာေတာ္ႀကီး၁၃ခု"တို႔အနက္"ေလးခုေျမာက္""ေသာဏဒ႑သုတၱန္"ႀကီးတြင္"ယူဇနာတစ္ရာေက်ာ္ ေ၀းကြာရာ စမၸကေတာအုပ္အတြင္း ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္သီတင္းသံုး
ေတာ္မူရာသို႔ ဘုရားဖူးထြက္လာေသာ စမၸာၿမိဳ႕စားႀကီး ေသာဏဒ႑ ၏ စိတ္ထဲတြင္ သူ႕အေနျဖင့္ သိထား
ေသာ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ ၂၉-ပါး(ႏွစ္ဆယ္႔ကိုးပါး) တို႔ကိုပြားမ်ားလ်က္၊ေျပာၾကားလ်က္ ဘုရားဖူးထြက္လာေၾကာင္း"
အတိအလင္း ပါရွိပါသည္။
(ဤ"ေသာဏဒ႑သုတၱန္ႀကီး"သည္စင္စစ္အားျဖင့္ဘုရားဖူးသြားနည္းကိုျပေသာသုတၱန္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရပါသည္။)

သို႔ျဖစ္၍ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးအေနျဖင့္သိထားေသာ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ အနႏၱ-အသေခ်ၤယ်-အပရိမာဏ=(အဆံုးမရွိ-ဂဏန္းမရွိ-အတိုင္းအတာမရွိ)တို႔ကိုဆင္ျခင္လ်က္၊ရြတ္ဖတ္လ်က္သာ ဘုရားဖူးထြက္ၾကြလာလိမ္႔မည္ဟု ယံုၾကည္ရပါသည္။

မၾကာခင္ကာလကမွ(အတိအက်ဆိုရလွ်င္၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ဒီဇင္ဘာလ(၂၄)ရက္ေန႔က)
ကၽြန္ေတာ္သည္"က်ိဳက္ထီးရိုး"ဆံေတာ္ရွင္သို႔ဘုရားဖူးထြက္ခဲ႔ပါသည္။

"ဘယ္လို ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားပြားမ်ား၍ ဘုရားဖူးသြားခဲ႕သနည္း"ဟု ေမးလာျငားအံ့။

"လူေတြကဒီေလာက္က်ပ္ညပ္ေနတာ၊ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားဖို႔ေနေနသာသာကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္မယိုင္မလဲေအာင္
မနဲထိန္းလိုက္ရတာပါဗ်ာ။ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္မွာေတာ႔ဘုရားကန္ေတာ႔ ခဲ႕ရတာေပါ့"ဟု

အရိုးခံအတိုင္း၊အမွန္အတိုင္း၊ရွင္းျပ ေျပာျပရမည္ျဖစ္ပါသည္။

စင္စစ္အားျဖင့္ ဘုရားဖူးသြားျခင္းသည္ မသြားမီ အိမ္ကတည္းကစ၍ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို သိသမွ်ဆင္ျခင္
ျခင္းျဖင့္အားျပဳကာဘုရားရင္ျပင္ေတာ္မေရာက္မခ်င္းစိတ္ထဲကဂုဏ္ေတာ္ေတြဆင္ျခင္ပြား၊ႏႈတ္ကလည္းရြတ္
ဖတ္ပူေဇာ္၊ကိုယ္ကလည္းယဥ္ေက်းေသာအ၀တ္အစားအမူအရာမ်ားျဖင့္ျပည့္စံုေနဖို႔လိုပါသည္။

ရင္ျပင္ေတာ္ေရာက္လွ်င္လည္း ကန္ေတာ႔ျခင္း၊သရဏဂံုတည္ေဆာက္ျခင္း၊ငါးပါးသီလခံယူျခင္းတို႔ကိုေရွးဦးစြာျပဳ
ၿပီး ဗုဒၶပူဇာ ဒါနႏွင့္တကြ သမထဘာ၀နာ၊၀ိပႆနာဘာ၀နာပြားမ်ားေနဖို႔လိုပါသည္။

ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္မွျပန္မည္ျပဳေသာအခါမွာမူ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္စားေတာ္ ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ကို ရိုေသစြာရွိခိုး
ကန္ေတာ႔လွ်က္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ကဲ႔သို႔ ထင္ျမင္ေအာင္အာရံုျပဳ ဖူးေျမာ္တတ္ဖို႔လိုပါ
သည္။

အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးလည္းကိုယ္ကယဥ္ေက်းေသာအမူအရာ၊ႏႈတ္ကဂုဏ္ေတာ္မ်ားရြတ္ဖတ္၊စိတ္က
လည္းဂုဏ္ေတာ္မ်ားကိုဆင္ျခင္ကာဘုရားအာရံုမေပ်ာက္ေအာင္ေဆာင္ထားဖို႔လိုပါသည္။အ၀တ္အစားမ်ားလဲသည့္အခ်ိန္ထိတ္ိုင္ေအာင္ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားျဖင့္ ထံုထားသင့္ပါသည္။

ဤသည္မွာ ဘုရားဖူးသြားနည္း၊ဘုရားဖူးျခင္း အက်င့္ျမတ္ ျဖစ္ပါသည္။

ၿမိဳ႕စားႀကီး ေသာဏဒ႑ ႏွင့္တပည့္ပရိတ္သတ္မ်ား၊စမၸာၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားပုဏၰားမ်ား၊သူၾကြယ္မ်ားမွာ ဤနည္းျဖင့္
သာလွ်င္ ယူဇနာတစ္ရာခရီးကို ရက္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ေက်ာ္(သံုးလေက်ာ္ေက်ာ္)ဘုရားဖူးထြက္ခဲ႕ၾကေၾကာင္း သိရပါသည္။
ေသာဏဒ႑သုတၱန္အရဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေသးေသာပုဏၰားႀကီးကဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ေပါင္း(၂၉)ခုသိထား
ေၾကာင္းေတြ႔ရွိရသျဖင့္အံ့ၾသရပါသည္။ဂုဏ္ေတာ္(၂၉)ပါးကိုေလ့လာၾကည့္သည့္အခါယခုသိထားဖူးေသာ ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါး ကိုမေတြ႕ရပါ။

ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးမွာဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါကဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားေရာ၊ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္သူ
မ်ားပါ အားလံုးသိေနၾကၿပီးသားပင္ျဖစ္ပါသည္။
ေသာဏဒ႑ပုဏၰားႀကီးသည္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မျဖစ္ေသးပါဘဲလ်က္ႏွင့္ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးကိုသိခဲ႔၊သီးျခားဂုဏ္ေတာ္(၂၉)ပါးကိုသိခဲ႔ေၾကာင္း လာရွိသည္ကိုေထာက္၍ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ကို သိရွိ၊ရရွိထားျခင္းသည္ဘုရားဖူးသြားနည္း၏ ေသာ့ခ်က္ႀကီးပင္ျဖစ္ပါသည္။

ထို႕ေၾကာင့္-
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေသးသူ ေသာဏဒ႑ပုဏၰားႀကီးေလာက္ထိ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္တို႔ကို မသိေစကာမူ၊မရေစကာ
မူ၊အနည္းဆံုးအားျဖင့္"အရဟံ"အစရွိေသာ မူလဂုဏ္ေတာ္ႀကီး(၉)ပါးေလာက္ကိုေတာ႔သိထားမွသာ၊ရထားမွသာ တန္ဖိုးႀကီးေသာဘုရားဖူးျခင္း ရရွိလာမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္းေလးစားစြာတင္ျပအပ္ပါသည္။

(ေသာဏဒ႑ပုဏၰားႀကီးုသိခဲ႔သည့္ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္၏သီးျခားဂုဏ္ေတာ္(၂၉)ပါးကို"သုတၱန္ပိဋက၊
ဒီဃနိကာယ္၊သီလကၡန္ပါဠိေတာ္ ေသာဏဒ႑သုတ္" တြင္ အက်ယ္ ရွာေဖြဖတ္ရႈေစလိုပါသည္)

(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ဇြန္လထုတ္၊ "ဓမၼရံသီ ဓမၼမဂၢဇင္း"မွ"ဆရာေတာ္-မစိုးရိမ္စာသင္သား"၏"ကုေဋတစ္သန္း ေျခတစ္လွမ္း"အမည္ရ ေဆာင္းပါးမ်ားကို မွီျငမ္း၍ ,ျပန္လည္,မွ်ေ၀,ဓမၼဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္)

ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
(ည.ည.တ)
nyinyitindrums@gmail.com
(09-445108754)

မွတ္ခ်က္။ ။ ဤဘေလာ့ဘ္ပို႔စ္အား မဖတ္ရေသးသူမ်ား၏ဗဟုသုတအက်ိဳးငွာရည္႐ြယ္၍မွ်ေ၀ဓမၼဒါနျပဳျခင္းၿဖစ္ပါသည္။ဖတ္ၿပီး, သိၿပီးသူမ်ား,အတြက္အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါသည္။


ဗုဒၶကမၻာမွာေတြ႕လို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

 

 

 

“ ဗုဒၶတံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္ၾကစုိ႔ ”

“ ဗုဒၶတံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္ၾကစုိ႔ ”
~~~~~~~~~~~~~~

“ အုိးမဖုတ္ခင္ အုိးလုပ္စဥ္၀ယ္
အုိးတြင္ႏွိပ္ခတ္ တံဆိပ္မွတ္ကား
မျပတ္မစဲ အုိးပင္ကြဲလည္း
အၿမဲမေသြ တည္ရွိေနသုိ႔
ထုိထုိေသြးသား ကေလးမ်ားသုိ႔
ဘုရားတံဆိပ္ ဘာသာစိတ္ကုိ
ခပ္ႏွိပ္ႏိုင္မွ သက္ဆံုးက်ေအာင္
ဗုဒၶ၀ါဒီ စြဲ၍တည္မည္
ကုိယ္စီတံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္ေသာ၀္။ ။ ”

 

 

ဗုဒၶဘာသာ Top 20

တကယ္သိသင့္တယ္ထင္လို႔ သယ္ရင္းမ်ားအတြက္ တင္ေပးလိုက္ေနာ္
မွတ္ခ်က္။     ။ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္သာ ရည္ရြယ္၍
တကယ္သိသင့္တယ္ထင္လို႔ သယ္ရင္းမ်ားအတြက္ တင္ေပးလိုက္တယ္ေနာ္
ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ရတာဂုဏ္ယူတယ္ဆိုရင္ Share သြားပါ...။




ေကာသလမင္းအိပ္မက္(၁၆)ခ်က္

(၁) အေမး ။ ႏြားနက္ေလးခု၊ ေဝွ႕မႈဟန္ျပင္၊ မေဝွ႕ၾကဘဲ၊ ေရွာင္လြဲသည္ျမင္။ 
အေျဖ။ အေရွ႕အေနာက္၊ ေတာင္ ေျမာက္ မိုးဆင္၊ ျခိမ္းသံေပး မိုးေဝးလြင့္ေပ်ာက္စင္။


- အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလးခုေသာ ႏြားလား ဥသဘတို႔သည္ လာလတ္၍ မင္းရင္ျပင္၌ ေဝွ႔မည္ဟု တြန္ျမည္ ၾကံဳးဝါးလ်က္ မေဝွ႔ပဲသာလွ်င္ ဖဲေလကုန္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။


- ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ မိုးတို႔သည္ ရြာအံသကဲ့သို႔ ထစ္ႀကိဳးလ်က္ မရြာပဲသာလွ်င္ ေပ်ာက္ပ်က္ ကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ ေကာက္ပဲသီးႏွံတို႔ ပ်က္ဆီး၍ လူတို႔၌ အစာေရစာ ရွားပါး ငတ္မြတ္ျခင္း ျဖစ္လတၱံ႔။

Continue Reading...

 

 

 

အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ (၁၄)မ်ိဳး


"ပါရမီထိုက္ေသာအလွဴျဖစ္ပါေစ..."
**************************

ဥပရိပဏၰာသ ပါဠိေတာ္၊ ဒကိၡဏဝိဘဂၤသုတ္ေတာ္လာ
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ (၁၄)မ်ိဳး

၁ . တိရစာၦန္ ။ Continue Reading

 

 

 

 နိဗၺာန္

နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္းတရားကို "မဂ္" ဟုေခၚသည္။ မဂ္၏အက်ိဳးတရားကို "ဖိုလ္" ေခၚသည္။ ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတို႔၏ကင္းေ၀းရာၿငိမ္းေအးျခင္းဓါတ္သေဘာကို "နိဗၺာန္" ဟုေခၚသည္။

 

ဗုဒၶစကား

    ပစၥည္းဥစၥာ အာဏာရာထူး အေႁခြအရံ အေက်ာ္အေစာကို လိုခ်င္တပ္မက္သူတို႔သည္ ညစ္ညဴး ေနာက္က်ဴးေသာ စိတိ႐ွိကုန္၏။
    အခ်င္းခ်င္းရန္လို မုန္းထား ၾကကုန္၏။ဆန္႔က်င္ ျငင္းခုန္ၾကကုန္၏။
    ထိုေၾကာင့္ ကာမဂုဏ္ ဟူသည္မွာ မိတ္ေဆြမဟုတ္။
    ရန္သူသာတည္း ... ။

ဗုဒၶ ေဟာၾကားေသာ လူသားမ်ားျဖစ္ေပၚလာျခင္းအေၾကာင္း ......
ဖန္ဆင္းရွင္ကုိ လက္မခံေသာ (Atheism) ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ကမၻာေျမၾကီးႏွင့္ လူသားမ်ားဘယ္လို ျဖစ္ေပၚလာရသလဲ ဆိုတဲ ့ေမးခြန္းကုိ ဘာသာျခားတစ္ေယာက္က ေမးလာတဲ့အခါ ေျဖၾကားႏုိင္ဖို ့ဒီစာေလးကို ေရးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္....။

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေနထုိင္တဲ ့ကမၻာၾကီးဟာ အစ ကနဦးမွာ ေရ သို ့မဟုတ္ ေလ သို ့မဟုတ္ မီး တစ္ခုခုနဲ ့ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္...ဒါဟာ ကမၻာတစ္ခု ပ်က္စီးေစတဲ့ ကပ္ေဘးေတြျဖစ္ပါတယ္...။

ဒီလို ကမၻာပ်က္ခါနီး အခ်ိန္တုိင္း ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ ့လူသားေတြဟာ ေကာင္းမွုေတြ လုပ္ၾကတဲ့အတြက္... ၃၁ ဘံု မွာ ျဗဟၼာ ျဖစ္ၾကပါသတဲ့...၊ အကုသိုလ္လုပ္တဲ့သူေတြ ကေတာ ့ငရဲ က်တာေပါ့...၊ 

Continue Reading...

 

 ဗုဒၵေဟာတဲ႔ လမ္း ၃ လမ္း

၁။   ကံလမ္း.......... ဒါန ၊ သီလ၊ ကုသိုလ္ကံက  နတ္ၿပည္၊ လူ႔ၿပည္ ၊ သုဂတိဘံုဘ၀သို႔ေရာက္ေစတယ္။

၂။   စ်ာန္လမ္း........ သမထ ဘာ၀နာပြားလ်င္ ၿဗဟၼာၿပည္ေရာက္ေစတယ္။

၃။   ညဏ္လမ္း..... ၀ိပသနာပြားလွ်င္ နိဗၺာန္ေရာက္ေစတယ္။

                                                             ( ko akm ဘာသာေရးမွတ္စုမ်ား )

 

 

"ဘုရားရွိခိုးရသည့္အက်ိဳးမ်ား"



"ဘုရားရွိခိုးရသည့္အက်ိဳးမ်ား"

အဘိဓမၼာနည္းနဲ့ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဘုရားရွိခိုးေနစဥ္အခ်ိန္မွာ မဟာကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေပၚေနတဲ့အတြက္  မဟာကုသိုလ္စိတ္ ရရွိ တယ္လို့ေျပာရပါမယ္၊  မဟာကုသိုလ္စိတ္က ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးေပးသလဲလို့ ထပ္ဆင့္ေမးျမန္းရင္ ဘုရားရွိခိုး ရတဲ့အတြက္ အက်ိဳးတရား (၁၇)ပါးကို ဆုမေတာင္းဘဲရရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအက်ိဳးတရားေတြကေတာ့.......
 
(၁) ေစတီအိမ္နွင့္တူသည္ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးတို့ရွိခိုးထိုက္ျခင္း၊

(၂) စိတ္၏ရဲရင့္တည္ၾကည္မွု့ရွိျခင္း၊

(၃) ေသေသာအခါနတ္ျပည္စသည့္ေကာင္းေသာသုဂတိ ဘ၀သို့ ေရာက္ ရျခင္း၊

(၄) ေနာင္- ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ ေတြ့ရေသာအခါ သစၥာေလးပါးကို 
သိလြယ္ျခင္း၊

(၅) ျမတ္ေသာအမ်ိဳး၌ျဖစ္ရျခင္း၊ 

(၆) အရိုအေသအေလးအျမတ္ျပဳခံရျခင္း၊

(၇) ခ်ီးမြမ္းထိုက္ေသာ ကိုယ္အဂၤါႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၊ 

(၈) အဆင္းလွျခင္း၊

(၉) ကိုယ္အနံ့ေမြးပ်ံ့ျခင္း၊

(၁၀) ခံတြင္းအနံ့ေမႊးပ်ံ့ျခင္း၊

(၁၁) ၾကီးက်ယ္ေသာပညာ ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၊

(၁၂) နက္နဲေသာပညာ ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၊

(၁၃) ထက္ေသာပညာ ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၊

(၁၄) ရႊင္ေသာပညာ ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၊

(၁၅) လ်င္ေသာဥာဏ္ပညာ ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၊

(၁၆) ဆန္းၾကယ္ေသာဥာဏ္ပညာ ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၊

(၁၇) ေကာင္းေသာစကားကိုေျပာဆိုႏိုင္ျခင္းတို့ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုရားရွစ္ခိုးတဲ့မဟာကုသိုလ္စိတ္ေၾကာင့္ အက်ိဳးေပးပံုကိုသာဓက တင္ျပရရင္ - ရာဇျဂိဳလ္ျပည္ရွိ ကာလီအမ်ိဳးသမီးေလးဟာ ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူေၾကာင္းတဆင့္စကားၾကားရရံုနဲ့ ဘုရားရဲ့ဂုဏ္ေတာ္ကို မွန္းဆ၍ၾကည္ညိဳေသာစိတ္ျဖင့္ ရွိခိုးရာမွာ တရား အျမင္ေပါက္ျပီး ေသာတပန္ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။(သုတၱနိ႒၊သ၊ ၂၀၅)

ထိုနည္းတူရာဇျဂိဳလ္ျပည္ရွိ စ႑ာလီအမ်ိဳးသမီးၾကီး ဟာ ေသခါနီးကာလတြင္ ဘုရားရွင္အားတစ္ၾကိမ္ တစ္ခါရွိခိုးရံုမ်ွျဖင့္ သူက်ေရာက္မဲ့ဆဲဆဲ အပါယ္ငရဲကလြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ပါတယ္။(၀ိမာန၊ ပါ၊ ၂၅)
ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းဗဟုသုတျပည့္၀ႏိုင္ၾကပါေစ၊ မ်ိဳးျမင့္(ေအာင္လံ)
ဓမၼ၀ီရဂ်ာနယ္ တြဲ(၃၁) အမွတ္(၁)

စာဖတ္သူဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းကိုယ္၏က်န္းမာျခင္း၊ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းအစဥ္ရွိၾကပါေစ၊
ေမတၱာျဖင့္ Tthaw..၂၁.၁.၂၀၁၃၊ ၄း၄၀ညေန
‎"ဘုရားရွိခိုးရသည့္အက်ိဳးမ်ား"

အဘိဓမၼာနည္းနဲ့ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဘုရားရွိခိုးေနစဥ္အခ်ိန္မွာ မဟာကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေပၚေနတဲ့အတြက
္ မဟာကုသိုလ္စိတ္ ရရွိ တယ္လို့ေျပာရပါမယ္၊ မဟာကုသိုလ္စိတ္က ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးေပးသလဲလို့ ထပ္ဆင့္ေမးျမန္းရင္ ဘုရားရွိခိုး ရတဲ့အတြက္ အက်ိဳးတရား (၁၇)ပါးကို ဆုမေတာင္းဘဲရရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအက်ိဳးတရားေတြကေတာ့.......

(၁) ေစတီအိမ္နွင့္တူသည္ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးတို့ရွိခိုးထိုက္ျခင္း၊

(၂) စိတ္၏ရဲရင့္တည္ၾကည္မွု့ရွိျခင္း

(၃) ေသေသာအခါနတ္ျပည္စသည့္ေကာင္းေသာသုဂတိ ဘ၀သို့ ေရာက္ ရျခင္း

 

 

 

ဒါန

~~~~ ဒါန ~~~~
ျမတ္စြာဘုရားက ဒါနဆိုတာ ရဟန္းေရာ၊ လူေရာ
ျပဳသင့္တဲ့ အရာလို႔မိန္႔မွာထားပါတယ္။
ဒါနတစ္ခုျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဘာေတြလုိအပ္မလဲ၊
ေစတနာရယ္၊ ပစၥည္း၀တၳဳရယ္၊ အလွဴခံပုဂိၢဳလ္ရယ္ပါ။
အဲဒီအဂၤါသံုးခုျပည့္စံုသြားရင္ ဒါနဆိုတာျဖစ္သြားတာပါပဲ။

No comments: